Friday, September 30, 2011

Dhamma talk, Luangphu Fun Arjaro - Wat Pa Udomsomporn, Sakon Nakhon

                       "ฟังเทศน์กันมาก็มากแล้ว บัดนี้เราต้องฟังธรรม ธรรมเราก็รู้จักแล้วทางภายนอก มันก็เหลือแต่ภายใน 


นี่คือการวินัย ฟังแต่ว่าวินัย วินะโย มันนำออกเสียจากความชั่ว ถ้าแปลทับศัพท์ก็ว่า "เกิดจากภายใน" สิ่งทั้งหลายมันเกิดมาจากภายใน ไม่ใช่ภายนอก เช่นผลมะพร้าว มันจะงอกขึ้น มันก็งอกจากข้างใน ทีนี้มันเกิดเป็นตัวแล้ว มันจะเป็นลูกก็เกิดขึ้นจากต้น มันไม่ได้ปลิวจากที่อื่นมาติดเอา นี่ก็เปรียบเป็นอย่างนั้น นี่ภายในจิตใจของเรา มรรคผลก็อยู่ภายใน สวรรค์ นิพพานก็อยู่ภายใน สุข ทุกข์ก็อยู่ภายใน ไม่ใช่อยู่ภายนอก ทีนี้ ศาสนา ตัวพระพุทธศาสนานั่นก็อยู่ภายใน ท่านไม่ได้ว่าอื่นไกล ปริมณฑลของศาสนา กว้างศอกยาววา หนาคืบ นั่น พิจารณาดูซี่ มีเท่านี้แหละ ปริมณฑลศาสนามีเท่าเบื้องบนของศีรษะเรา เบื่องต่ำเพียงพื้นเท้า ข้างขวาติดแขนขวา ข้างซ้ายติดแขนซ้าย ข้างหน้าติดหน้าอก ข้างหลังติดแผ่นหลัง เรามาพิจารณาในนี้ให้มันรู้ในนี้ 


 ในโอวาทพระปาฏิโมกข์ ท่านกล่าวว่า "สพฺพปาปสฺส อกรณํ, กุสลสฺสูปสมฺปทา, สจิตฺตปริโยทปนํ เอตํ พุทฺธาน สาสนํ"  ถ้าแปลใจความเป็นภาษาของพวกเราแล้ว ท่านบอกว่า ละความชั่วทางกาย วาจา และทางใจ ทีนี้ กุสลสฺสูปสมฺปทา พากันทำกุศลให้เกิด ให้มีขึ้น ทั้งทางกาย ทางวาจา ทางใจ ให้กระทำคุณงามความดี สจิตฺตปริโยทปนํ ท่านว่าชำระดวงใจให้ผ่องใส ท่านไม่ได้ว่าอันอื่นผ่องใส ใจผ่องใสนะ เอตํ พุทฺธาน สาสนํ นั้นเป็นศาสนาท่านไม่ได้ให้ละความชั่วจากอื่น จากกายจากใจเท่านี้แหละ ความสุขความทุกข์ก็ไม่ได้มาจากอื่น เกิดขึ้นจากในกายของเรา เมื่อเป็นเช่นนี้จึงว่าให้ฟังข้างใน การประพฤติการปฏิบัติ ถ้าเราไปดูข้างนอก ไปฟังแต่ข้างนอก เราก็มองไม่เห็น หรือเห็นแต่มันละไม่ได้ วางไม่ได้ เช่นการเกิดนี่ล่ะ เราก็มองเห็นคนเกิดมา คนแก่เราก็มองเห็น แต่เราละไม่ได้ คนเจ็บไข้ได้พยาธิเราก็มองเห็น แต่เราละไม่ได้ คนตายเราก็มองเห็น แต่เราละไม่ได้ ถ้าเราเห็นความเกิดเป็นทุกข์แล้ว เราก็หยุดการเกิดทั้งหลาย ถ้าเราเห็นความแก่แล้ว มันก็ถอน ราคะ โลภะ โทสะ โมหะ ความโลภ ความโกรธ ความหลงได้ ความทะเยอะทะยาน ความอยากดิ้นรนทั้งหลาย ยิ่งเห็นความเจ็บไข้ได้พยาธิ ยิ่งทุกข์แสนทุกข์ ร้องโอย ครางโอยอยู่อย่างนี้แหละ ถ้าเราเห็นอย่างนี้แล้ว ก็ยิ่งวาง ยิ่งละ ละอุปาทานการยึดทั้งหลายทั้งหมด ว่าสิ่งนี้เป็นของเรา รวมกันแล้วตัวของเราก็ไม่เป็นตัวของเราแล้ว มีแต่บ่นเจ็บ บ่นปวด ตรงไหนๆ ก็เหมือนกัน เราเห็นจริงแจ้งประจักษ์แล้ว จิตเราก็ถอนอุปาทานการยึดถือ หรือละ สักกายทิฏฐิได้" 


                    source : http://www.lp-uthaiphuwua.com/teaching.html

No comments:

Post a Comment