ธรรมะจากเจดีย์พิพิธภัณฑ์ หลวงปู่ฝั้น อาจาโร
วัดป่าอุดมสมพร จังหวัดสกลนคร
1. ต่อไปนี้ ให้เราพากันเข้าวัดฟังธรรม จำไว้ที่พึ่งของเรามี พุทโธพระพุทธเจ้าหรือพุทธะคือผู้รู้เท่านั้น
2. ฉะนั้น ให้พากันภาวนา พุทโธ ธัมโม สังโฆ 3 หน แล้วรวมเอา พุทโธ พุทโธคำเดียว หลับตา งับปาก ทำใจให้สงบ ตั้งอยู่ที่ผู้รู้
3. เราเกิดมา ดูแต่การแต่งาน ร่ำเรียนแต่สิ่งอื่น สังขารร่างกายของเราไม่เคยได้ศึกษาสักที
4. ที่เราตายแล้วเกิดมาเวียนว่ายตายเกิดอีกก็เพราะเราไม่มีผู้รู้นี่แหละ
5. ผู้ประพฤติไม่ดี ทำไม่ดี มันอยู่ไม่ได้ ผู้จะทำลายคนที่ดีแล้ว มันก็ต้องฉิบหาย ผู้ทำลายนั่นแหละ
6. ความดีนี้ มิใช่อื่น ดีด้วยศีล ดีด้วยสมาธิ และดีด้วยปัญญา
7. เราจะล้างบาป ล้างกรรม ต้อง รักษาศีล ภาวนานี้แหละ
8. ถ้าใจเราไม่ดี ทำอะไรก็ไม่ดี การงานก็ไม่ดี ครอบครัวก็ไม่ดี ทำมาหากินเล่าเรียนอะไร ก็ไม่ดีหมด
9. สิ่งทั้งหลายเขาไม่ได้ทุกข์ ไม่ได้ยาก มันยากที่หัวใจเท่านี้
11. ถ้าจิตไม่โลภแล้ว ก็ไม่มีอะไรจะโลภ ถ้าจิตไม่หลงแล้ว ก็ไม่มีอะไรจะหลง ถ้าจิตไม่โกรธแล้ว ก็ไม่มีอะไรจะโกรธ
12. จิตไม่ดี เป็นทุกข์ยากวุ่นวายเดือดร้อน อันนี้แหละพาสัตว์ให้ตกทุกข์ได้ยากในปัจจุบัน และเบื้องหน้า
13. จิตเรานี้แหละเป็นบุญตัวกุศล บุญนั้นได้แก่ใจเราดี ใจเรามีความสุข
14. อุบาสก อุบาสิกาทั้งหลายท่านไม่ต้องหามื้อ หาวัน หาฤกษ์ หายาม วันมันไม่ได้ทำอะไรแก่คน วันดีทำไมคนตาย วันไม่ดีทำไมคนยังเกิด
15. โมหะ คือความหลง ท่านสอนให้เราภาวนา พุทโธ ธัมโม สังโฆ หมั่นระลึกไว้ จะได้ไม่หลงไม่กระทำความชั่ว
16. ท่านสอนให้ภาวนา เกิดมาจะได้มีสติปัญญาเฉลียวฉลาด ให้ระลึกเอาในใจ พิจารณาเลือกเฟ้น หัวใจของเรา ใจเรามีมาก ใจดี ใจชั่ว ใจสุข ใจทุกข์
18. อานิสงส์ของการรักษาศีลเกิดในภพใดชาติใด ก็จะเป็นคนสวย คนงาม มีร่างกายสมบูรณ์ ไม่มีโรคมีภัย ไม่มีความชั่วช้าลามก
19. การรักษาศีล ให้สำรวมกายวาจาใจให้เรียบร้อย ไม่ให้ทำโทษน้อยใหญ่ ทั้งกาย ทั้งใจ
20. ศาสนาเสื่อมเป็นอย่างไรคือจิตใจของเราไม่ได้เจริญศีล สมาธิ ปัญญา
No comments:
Post a Comment